Unholy Tavern - Rpg Online

Solve

- Może te ciala ... pelnią funkcje czegoś w rodzaju blokady ? Nasuwam niepewnym glosem. "Dlaczego TO nie idzie dalej ? Dlaczego nie chcialo nas zabić od razu ?" - W takiej sytuacji powinienem się trząść ze strachu ... ale przekroczylem już chyba tę granicę strachu ...

JA

Stanęliście przed ruinami. Ciągle przygotowani do walki i ostrożni. Therok mówi: Zatem? Możemy zaryzykować i spróbować walczyć lub po prostu przejść koło "tego" lub po prostu dać sobie spokój... Janade spojrzał na was, potem w stronę lasu i mówi: Nie wiem czy to najlepszy pomysł... A jeżeli skończymy ja oni? i wskazuje wzrokiem na ciała... Po chwili Magar dodał: A może te ciała to też tylko atrapa?

Solve

-Janade ... strzel może w jedno z nich ... ? -Proponuję z rozwagą.
Rozglądam się dookola szukając jakiegoś maga, który móglby przywolać, lub stworzyć tę iluzję ...
-Poczekajmy, aż To coś zrobi pierwszy ruch, ale nie dajmy się zaskoczyć ... - Dodaję zdeterminowany..

JA

Postać ciągle stoi za kilkoma drzewami. Janade skinął głową i wystrzelił dwie strzały w pierwsze z brzegu ciało. Jedna trafiła w drzewo natomiast druga wbiła się w ciało, które upadło na ziemię. Ciała najprawdopodobniej są prawdziwe. Zatem może ta postać również, tylko czemu przelatują przez nią strzały? Rozglądacie się wkoło i nie dostrzegacie nikogo i niczego podejrzanego.

Solve

- Więc naprawdę zabito te osoby ... Dodaję ze zrezygnowaniem.
- Jeżeli wyjdzie z lasu, możemy to zaatakować ... jednak teraz nie wiem co zrobić... - Przyznaję się do swojej bezradności.
- Jak wrócimy do miasta, nie zdzialamy nic więcej w tej sprawie. Natomiast, jak tu zostaniemy możemy zginąc ... - "Fatalna sytuacja ..."

JA

Janade spojrzał na was i powiedział: Moim zdaniem powinniśmy dać sobie spokój. To ponad nasze możliwości. Zawiadomimy gildię i niech oni się tym zajmą... Magar miał zupełnie odmienne zdanie na ten temat: Idźmy tam! Rozprawmy się z tym czymś! A jeżeli mamy zginąć to zgińmy w walce! Therok wyglądał na trochę zakłopotanego, sam nie wiedział co o tym myśleć. Widać było, że w jego głowie pałętało się mnóstwo myśli. Po chwili powiedział: Może jednak zawróćmy... Solve a co Ty o tym myślisz? Podejmij decyzję, to Ty zorganizowałeś tę wyprawę. mówił to tak jakby się tego wstydził. W końcu jeszcze niedawno był bardzo zapalony do tej wyprawy i chciał walczyć, teraz chyba strach wziął nad nim górę...

Spartakus

Hmmmm...Gdziesc tu powinni byc ci śmiałkowie co byli gotowi wyruszyc do tego przeklętego miejsca.Ogólnie niczego się nie boje ale to miejsce przyprawia mnie o dreszcze a ciebie Matis??.Szybko poszukajmy tej grupy zanim stanie się cos strasznego.

Solve

Tak... teraz patrzę na śmierć w walcę trochę inaczej. Zawsze myślalem, że to tylko bujdy, jednak teraz w to wierzę.
- Zniszczymy TO !! Czymkolwiek jest ! Stąpam kilka kroków i czekam na reakcję moich towarzyszy. "Nie wiedzialem, że przyjmę śmierć tak latwo ..." - Te mysli wydają się byc puste stojąc twarzą do wlasnej smierci...

Spartakus

Staram się znalesc ślady ludzkie i idę w ich stronę musze ich znalesc nie wiadomo co strzeli im do głowy.Za wszelką cenę szukam grupy która przybyła tu przed nami.

JA

Solve zagrzewa swoich towarzyszy do boju. Magar widać, że jest gotów na śmierć bo stanął za Solvem i powiedział podniesionym głosem: Zatem do boju! Walczmy! Janade i Therok jakby mniej pewnie ale postanowili do was dołączyć. Powoli idziecie w stronę lasu. Jednak waszą uwagę odwraca Jakiś mężczyzna. Najprawdopodobniej czegoś szuka.

Spartakus przeszukuje ruiny. Nie może nic znaleźć. W końcu postanawia obejść je dookoła. Wtedy dostrzegasz czterech wojowników którzy kierują się ostrożnym krokiem w stronę lasu. Kierujesz swój wzrok na las i widzisz wiele ciał na drzewach, które są całe we krwi. Wygląda na to, że miała tam miejsce wielka rzeź. Jest tam też jakaś ciemna postać której dokładnie nie widzisz. Dostrzegasz tylko mocno świecące czerwone oczy.

Spartakus

Nie!!...Stac!! Nie idzcie tam zginiecie!!po co ryzykowac życie dla dumy na co się to wam zda myslicie że jak zabił tyle osób zrobił taką rzeź to wam w czterech się to uda nie sądze poczekajcie przemyslimy to na nowo razem jestem Spartakus przybyłem wam pomóc.Krzyczę do czterech wojowników.

Solve

Spoglądam z krzywym wyrazem na twarzy na przybysza. Powoli analizuję jego slowa ... "Wydają się śmieśne ..." Może ma coś do zaoferowania... coś innego. Przydatnego.
- Może go wysluchajmy ... - Mówię do towarzyszy.
- Może coś wiedzieć ... coś przydatnego - Dodaję z iskrą nadziei w oczach.
- Witaj, wiesz może co się tutaj dzieje ? - Pytam zainteresowany obcą osobą.
"Może coś wiedzieć, inaczej chyba by tak nas nie zatrzymywal ?" - Pytam sam siebie ...

JA

Towarzysze Solva spoglądają na napotkaną osobę. Są ciągle bardzo czujni. W końcu to może być jeden z wrogów. Każdy trzyma broń w ręce i przysłuchuje się rozmowie.

Solve

"Nie powinniśmy mieć z nim dużego problemu ..." "A może się boi o TO coś co jest w lesie ... Broni tego najwyraźniej" Możemy go dość szybko zabić ... a później myśleć co zrobiliśmy lub na odwrót ..

Spartakus

Nie znam tego czegos osobicie ale byle co nie zabiło by tylu osób więc lepiej przemyslec to dokładnie i wtedy reagowac co ty na to??.