Unholy Tavern - Rpg Online

Sarven

Przyglądam się jej przez chwile.. Widzę coś dziwnego w jej oczach.. jakby hipnotyzującego i jednocześnie przerażającego.. Po plecach przeszły mi dreszcze.. To z zimna.. próbowałem usprawiedliwić sam siebie..

Wybacz.. Nie chciałem Ci przeszkadzać.. Najwyraźniej karczmarz źle wskazał mi mój pokój..

Delikatnie wycofuje się do tyłu, starając się aby skrzypiąca podłoga wydała jak najmniej dźwięków..

JA

Kobieta jak gdyby odprowadzała Cię wzrokiem. Nic nie mówi. Gdy wychodzisz słyszysz jak podchodzi do drzwi i zamyka je na klucz.

Sarven

Odwracam się szybko i otwieram właściwe drzwi.. nerwowo kręcę kluczem w zamku.. Na swoich plecach czuję czyjeś spojrzenie.. rozglądam się ale na korytarzu jestem tylko ja.. Wchodzę do środka i szybko zamykam drzwi. Przekręcam klucz, a dziwne uczucie od razu znika.

Kładę swoje rzeczy obok łóżka.. zdejmuje mokre rzeczy i siadam na jego skraju rozglądając się po pomieszczeniu.

JA

Z ulgą usiadłeś na łóżku z drewna. W pokoju było cicho i spokojnie. W pomieszczeniu poza łóżkiem na którym leżą dwa koce znajduje się jedna drewniana szafeczka i krzesło. Jest też małe okienko przez które widzisz szalejący wiatr i deszcz na dworze.

Sarven

Wpatruje się w ciemną ulicę miasta.. Wydaje mi się, że przemknęło przez nią coś ciemnego.. Coś jeszcze czarniejszego niż okolica spowita nocą.. A może to już tylko zmęczony wzrok płata mi figle..? Lepiej położę się już spać.. im szybciej to zrobię tym szybciej nastanie ranek i szansa na zarobek. Podniecony myślę o jutrzejszym zarobku gaszę palącą się na szafce świece, kładę na łóżku i przykrywam kocem.. Na szczęście jest ich kilka, więc jeden, poskładany mógł posłużyć mi za poduszkę. Oby tylko pogoda była jutro lepsza..

JA

Kładziesz się spać. Przewracasz się z boku na bok kilka razy, aż w końcu zasypiasz. Długo jednak nie pospałeś. Budzi Cię pukanie do drzwi. Za oknem praktycznie nic się nie zmieniło więc spałeś tylko chwilę.

Sarven

Wstaję.. Profilaktycznie biorę topór i podchodzę do drzwi.. Próbuje wyjrzeć przez dziurkę od klucza..

JA

Na korytarzu jest ciemno. Praktycznie nic nie widzisz. Dostrzegasz jedynie kontury jakiejś postaci. To najprawdopodobniej kobieta. Ma na sobie szaty niebieskiego płótna.

Sarven

Kto tam? - pytam mocno oburzony. Moje palce mocniej zaciskają się na rękojeści topora..

Próbuję sobie przypomnieć jakiego koloru były szaty "spotkanej" wcześniej kobiety..

JA

Słyszysz cichy głos kobiety: To ja. Spotkaliśmy się wieczorem. Wpadłeś do mojego pokoju. Chciałam z Tobą porozmawiać.

Sarven

Z dużym wahaniem otwieram drzwi i cofam się do tyłu.. staram ukryć topór za sobą.

JA

Widzisz jak kobieta trochę nieśmiało wchodzi do twojego pokoju i zamyka za sobą drzwi. Wygląda na trochę niepewną. W końcu mówi: Gdy wpadłeś do mojego pokoju byłam zdenerwowana, ale potem myślałam o tym i przyszło mi coś do głowy. To bogowie mi Cię zesłali! To nie był przypadek, że wszedłeś wtedy do mojego pokoju. To bogowie chcieli żebyś mi pomógł!

Sarven

W czym mogę pomóc - pytam zaciekawiony i bardziej spokojny

JA

Kobieta podchodzi do okna, patrzy na błyskawicę oraz padający deszcz i mówi: W Dirnen ostatnio pojawił się jakiś podejrzany typ. Zwą go Kasgok. Podobno szerzy jakieś herezje. Ma jakieś dziwne wierzenia do których namawia innych. Spotyka się z osobami które zdoła przekonać na jakiejś polance gdzie odprawiają krwawe rytuały. Giną tam niewinni ludzie! Musimy coś z tym zrobić! Niestety nie wiemy gdzie znajduje się to miejsce. Może spróbuj się tym zająć... odnajdź tą polanę i zaprzestań tych barbarzyńskich rytuałów.

Sarven

Bez większego namysłu zgadzam się pomóc..

Powiedz mi jeszcze co wiesz o tym Kasgoku?