Unholy Tavern - Rpg Online

Alazet

Po przybyciu do lasu znowu szukam roślin. Mam już mało czasu więc mój wzrok skupia się na roślinach podobnych do tych które mam znależć dla alchemika.

JA

Przez korony drzew przebija się słońce. Jest jeszcze trochę wilgotno. Szukasz chwilę ziół, lecz przypadkowo natrafiasz na sarnę, którą widzisz w odległości kilkunastu metrów. Stoi niewinna pośrodku lasu i szuka pożywienia...

Alazet

Omijam sarnę. Rozglądam się w razie czego czy niema w pobliżu wilków lub innych drapieżników i kontynułuje poszukiwania. Myślę sobie: jak na złość, nie widać roślin, a do tego gorąco jak w kotle.

JA

Szukałeś dalej. Szedłeś spokojnym krokiem obserwując rośliny. Znów jednak dostrzegłeś zwierzę. Tym razem był to dzik, który był zajęty akurat jedzeniem. Blisko niego dostrzegłeś jedną z roślin, których szukałeś - Ranóg.

Alazet

Próbóje podejść tam tak żeby nie zwrócić uwagi dzika. Jeśli na mnie spojrzy to stanę nieruchomo i postaram się nie wzbudzać w nim niepewnopści lub agresji. W ten sposób próbóje dojść do rośliny, lecz cały czas obserwuje dzika.

JA

Nie uda Ci się podejść do rośliny niepostrzeżenie. Dzik jest bardzo blisko rośliny i nie wygląda żeby się gdzieś wybierał...

Alazet

Rezygnuje i odchodze. Ale staram się zapamiętac drogę do tego miejsca. Wrócę tam póżniej. Kontynuuje poszukiwania.

JA

Chodziłeś sobie tak po lesie. aż dostrzegłeś swym wzrokiem jakąś siatkę na drzewie, w której wisiał jakiś młody hobbit. Najprawdopodobniej wpadł w jakąś pułapkę. Gdy Cię dostrzegł zaczął wołać: POMOCY! Ściągnij mnie stąd!

Alazet

Już prosze pana Odpowiadam. Oglądam tą pułapkę i próbuje opuścić sieć na ziemię.

JA

Po chwili odcinasz siatkę. Hobbit upada na ziemie. Otrzepuje się i wstaje: Dziękuje Ci naiwna istoto po czym z krzaków wyłazi dwóch ludzi wyglądających na bandytów. Mają w rękach miecze, a na ustach chusty. Hobbit kontynuuje: No a teraz dawaj wszystko co cenne masz przy sobie

Alazet

myślę sobię a niech to, trafił zając na wilka. Próbóje szybka zoriętować się czy ucieczka jest możliwa i czy byłaby bezpieczna. Próbóje przedłużyć rozmowę i mówie do hobbita: pożałujesz tego kiedyś, życze ci abyś spotkał się sam na sam z wygłodniałym... yy.. eeee.. orkiem, właśnie ha... albo nie, z gigantycznym orkiem który będzie od ciebie 3 razy większy i bedzie miał wielkie zębiska i pazury, o tak tego ci właśnie życzę

JA

Nie wiesz czy zdołasz uciec. Hobbit nie wygląda na szybkiego, ale dwóch bandytów może Cię dogonić. Bezpieczna będzie pod warunkiem, że bandyci nie mają broni strzeleckich. Spoglądasz zatem na nich i nie widzisz żeby mieli coś przy sobie. Pozostaje jedynie problem szybkości. Nie wiadomo bowiem czy zdołasz uciec dwóm bandytom i czy ktoś jeszcze nie czai się kilka drzew dalej. Hobbit odpowiada: Jasne, jasne.... Koniec marzeń a czas na konkrety. Wyskakuj z kosztowności! bandyci cały czas stoją dość blisko Ciebie i uważnie Cię obserwują

Alazet

Do miasta jest niedaleko jakieś 5 minut biegu, a tam byłbym już bezpieczny. Staram sie odwrócić i zacząć ucieczkę najszybciej jak mogę. Nie odwracam się do tyłu tylko biegnę ile sił w nogach. Kieruje się do bramy miasta.

JA

Zaczynasz uciekać. Słyszysz jak hobbit krzyknął: Za nim! Łapać go! i dwóch bandytów ruszyło za tobą. Słyszysz jednak za Tobą odgłosy tylko jednego z nich. Do bram miasta jeszcze kawałek a twój przeciwnik jest już tuż za tobą.

Alazet

nie mam wyboru... Albo ucieknę albo złapią mnie i okradną ze wszystkiego. Zaryzykuje i przebiegam przez krzaki i inne napotkane przezemnie przeszkody, mam nadzieje, że spowolnią bandytę chociaż trochę. Nie zważam na podrapania.