Unholy Tavern - Rpg Online

Solve

-Dobrze, udam się do alchemika po paczkę dla Ciebie. Następnie przyniosę ci beczke wina. A jak nazywa się ten alchemik z którym mam się spotkać ? - "Nie powinno być tak ciężko z dostarczeniem paczki i beczki wina..." - Myślę że Filicius zaplaci za te wino...

JA

Starzec skrobie się wolną ręką po głowie i odpowiada: Mój przyjaciel zwie się Gyramus. Wróć szybko... Będę tu na Ciebie czekał... po czym nie czekając na twoje odejście zamyka drzwi i słyszysz tylko jak powolnym krokiem odchodzi od wejścia.

Solve

-Dobrze... - Mówię do zamkniętych drzwi i puszczam się biegiem w stronę sklepu alchemika

amarth

Po długim poszukiwaniu chaty, w końcu doszłam na wyznaczone miejsce. Przyglądam się domkowi z zaciekawieniem "Ten druid musi byc strasznym samotnikiem" - myślę - "Ale żyjąc w lesie, wśród roślin które kocha, musi miec również ogromną wiedzę na ich temat". Powoli podchodzę do drzwi. Zapach ziół roznoszący się wokół mnie, działa na mnie uspokajająco. Delikatnie pukam do drzwi... Stoję przed nimi czekając, aż stary druid mi otworzy.

JA

Podchodzisz do drzwi i czekając aż ktoś otworzy drzwi oglądasz starą chatkę. Musi stać tu już wiele lat, lecz jest w całkiem dobrym stanie. Porastają ją rośliny. W końcu ktoś powolnym ruchem otwiera drzwi. Spoglądasz na starca w progu i jesteś pewna, że to druid, którego szukasz. Spogląda na Ciebie i mówi: Witaj... Cóż sprowadza Cię do takiego starca jak ja? Druid podpiera się swoją drewnianą laską a za nim widzisz małego wilka. To najprawdopodobniej jego zwierzę. Wygląda bardzo sympatycznie.

amarth

Druid zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie "Hmm... a mówią że stroni od ludzi i nie jest zbyt rozmowny" - myślę sobie. A może to tylko pozory? Uśmiecham się do starca... Bardzo szanuję ludzi takich jak on: doświadczonych życiem, poświęcających się swojej pasji, mądrych... Po chwili mówię: Witaj. Przepraszam że Cię nachodzę, ale przysłal mnie najstarszy z rodu von Notluc. Czy możemy chwilkę porozmawiac? To naprawdę bardzo ważne... Spoglądam na małego wilczka Jakie śliczne stworzenie! mówię na głos .

JA

Starzec od kiedy powiedziałaś o najstarszym zaczyna patrzeć na Ciebie jakby z większym szacunkiem. Odpowiada: Dobrze... Jeżeli przysyła Cię najstarszy to wejdź do środka... trzyma przed Tobą otwarte drzwi i czeka, aż wejdziesz. Po tym jak przekraczasz próg, zamyka drzwi swoją laską i prowadzi do pokoju. Są tam drewniane krzesła i stolik. Na ścianach i szafeczkach wisi pełno różnego rodzaju ziół. Jest też kominek w którym pali się trochę drzewa. Druid zasiada do stołu, bierze swoją fajeczkę do ręki i mówi: A teraz mów o co chodzi...

amarth

Pomieszczenie sprawia na mnie wrażenie bardzo przytulnego, owianego tajemniczością i posiadającego jakąs niezwykłą atmosferę. Siadam naprzeciw Elfa, patrzę w kominek i zaczynam opowiadac: W mieście jestem nowa. Pierwszej nocy, gdy spałam w karczmie, ktos zapukał do moich drzwi. Był to przestraszony mężczyzna, który dał mi zapieczętowaną kopertę i poprosił bym przekazała ją Najstarszemu z rodu Notluc. Powiedział mi że jest jednym z bractwa wichrów, a jego zadaniem jest troska o Dirnen. Ma dowód na to, że jakiś klan Ithilnaur powrócił...Na chwlkę przestałam mówic, by zobaczyc reakcję elfa. Ten jednak miał kamienną twarz. Mimo to przez chwilę wydawało mi się, że po jego twarzy przemknął grymas zdziwienia. A może tylko mi się wydawało? Zaczęłam kontunuowac: Zaniosłam list najstarszemu z rodu, a ten poprosił mnie, żebym jutro rano przyprowadziła jak najszybciej Mistrza gildii magów, alchemika i Ciebie... Skończyłam wypowiedz, patrząc na małego wilka, który bawił się pustą buteleczką leżącą na podłodze.

JA

Druid wysłuchiwał Cię w wielkim skupieniu. Rzeczywiście na jego twarzy dostrzec można było zdziwienie. Skończyłaś i elf siedział jeszcze przez chwilę w skupieniu. Spojrzał na iskry odskakujące z kominka i powiedział: Dobrze zatem przybędę do najstarszego... Dziękuje za informacje... Widzę, że spodobał Ci się mój wilk... Jeśli chcesz to przyjdź za kilka dni a pokażę Ci jak się takim opiekować i może nawet podaruje Ci jakiegoś... Swoją wypowiedź kończy lekkim, lecz szczerym uśmiechem. Chyba wywarłaś na nim dobre wrażenie

amarth

Dziękuję, chętnie przyjdę odpowiadam druidowi ze szczerym uśmiechem. "Ludzie tutaj są naprawdę bardzo przyjaźni" - myślę kierując się w stronę drzwi. Do widzenia. - mówię wesoło, machając do druida ręką. Wilczek ocierał się o moje nogi.
Po wyjściu z chaty, zastanawiam się chwilę do kogo teraz pójśc: do maga czy do alchemika. Po chwili zamysłu decyduję: ruszam do "Wirujących mikstur.

Solve

Zdyszany pukam w drzwi chatki. "No to już wszystko zalatwilem ... ciekawe ile dostanę pieniedzy .."

JA

Pukasz, lecz nikt nie otwiera drzwi. Po chwili widzisz starca który wychodzi razem ze swoim małym wilkiem zza domu. Spogląda na Ciebie i chyba jest zadowolony na twój widok, a może raczej na myśl o tym co masz przy sobie. Podchodzi do Ciebie bliżej i mówi: Wino już dostałem, czy masz dla mnie przesyłkę? Były jakieś problemy?

Solve

- Tak, przesylka dla ciebie... A co do problemów ... tylko platność z transport beczki ,...

JA

Druid uśmiecha się lekko i mówi: Takie problemy to nie problemy. Zatem daj mi teraz przesyłkę od alchemika, a ja odwdzięczę się rośliną o którą mnie prosiłeś. widać, że z niecierpliwością wyczekuje na tą miksturę od swojego znajomego. Czyżby była, aż tak rzadka? A może aż tak cenna? Z drugiej strony to starzec i może się okazać, że to tylko jego kaprys i dlatego mu tak na tym zależy...

Solve

Wręczam mu paczkę w ręce pytając :
- Co to za mikstura he ??