Unholy Tavern - Rpg Online

Solve · Wysłany: Wto 16:29, 18 Mar 2008 Temat postu:

No jak ja bym się interesował poezją to Amarth by mi obrzydziła ją xD
A jak dla mnei to w tym pierwszym wierszyku za dużo : "Widziałem, Boga" (Nie trawie religijnych wierszy)

Phoeniks Black · Wysłany: Wto 20:56, 18 Mar 2008 Temat postu:

Amarth, jakoś nie dotarła do mnie Twoja "krytyka", która powinna być czymś konstruktywnym, słucham, co źle?

Solve, o to chodzi, powtórzenia w "Widziałem Boga" mają swoje zadanie, na początku mowa o potędze Boga, a potem jedno zdanie wszystko zmienia: to ty sam jesteś sobie bogiem.

amarth · Wysłany: Wto 21:22, 18 Mar 2008 Temat postu:

No cóż, trochę mało domyślny jesteś jak na poetę, ale skoro chcesz konkretne argumenty, proszę bardzo:

1) Poezja powinna dawac do myślenia, czytelnik powinien przy analizie wiersza MYŚLEĆ, zastanawiac się co autor chce przez dany wiersz ukazac. Powinien szukac sensu. Tymczasem zobaczmy co my mamy w Twoich wierszykach. Otóż podajesz wszystko 'na tacy', nie wiadomo co w ogóle chcesz przekazac poprzez tę Twoją "poezję". To nie ma głębszego sensu. Równie dobrze ja mogę napisac takie cos:

Dzisiaj z rana
na śniadanie była kaszana.
A na obiad bigos był
lecz się szybko zaraz zmył.

Ten wierszyk wnosi dokładnie tyle samo co Twoje Widziałem Boga itd.

2) Omówiłam już kwestię merytoryczną, teraz przejdę do techniki i stylu. Poezja współczesna charakteryzuje się tym, że wiersze nie powinny byc rymowane! Weź do ręki jakikolwiek tomik współczesnego poety, zobaczysz, że Ty siedzisz cały czas w baroku (porównałam te wierszyki do barokowych, bo ta epoka chyba najbardziej mi do nich pasuje. Chociaż brak mi w nich konceptu i puenty...) OK, możesz zarzucic że nierymowane wiersze to nie Twój klimat, że chcesz byc oryginalny pisząc inaczej. W takim razie zdecyduj się na coś! Bo jak już chcesz pisac utworki niczym do pamiętników, to bądź konsekwentny. Bo tego Ci właśnie brakuje. Wyjaśnię na przykładzie. Weźmy pierwszy z wierzchu wierszyk. W teorii chciałeś tu zastosowac rymy AABB przeplatane anaforą. A tymczasem co wyszło? A A B NIC. Zobacz: "oblany - niepokonany, mają - samym". Nie wiem czy to było celowe, w każdym razie czytając to ma się wrażenie że po prostu Ci nie wyszło.
I z Twoją rytmizacją też kiepsko. Skoro piszesz rymowane wierszyki, powinny byc one w jakimś stopniu zrytmizowane, tak się lepiej takie coś czyta. Tymczasem nic nie trzyma się kupy.

3) Chcesz to zapoznaj się z Mementem. To jest niekwestionowany mistrz, jego poezja jest niezwykła. I nie mówię tego z ironią. Naprawdę mógłbyś się sporo nauczyc. ;p

Solve · Wysłany: Wto 23:06, 18 Mar 2008 Temat postu:

A ja taki wierszyk napisałem i z polskiego 5 otrzymałem xD (oo rym ^^ ...)

Szły kaczuszki z mamą na czele (XP xp)
Ku jeziorku zmierzały robiąc kroków wiele (^^^^^^)
Mama przestrzegała - nie odpływajcie od stada !!!!!
Kaczuszki słysząc szmer podpłynęły błyskawicznie
I pożywieniem krokodyla stały się praktycznie.
(To miało być coś ze zwierzętami xD A że "lubie" prezydenta wyszły kaczuszki.
A nie musicie oceniac xD)

Wiem że tak miało być z Tym Bogiem ... (Ja po prostu nie wierzący ;])

Phoeniks Black · Wysłany: Śro 8:51, 19 Mar 2008 Temat postu:

Amarth, biorąc pod uwagę reakcje moich znajomych i polonistów na moje wiersze chyba nie do końca masz z tą oceną "bezsensowności" moich wierszy racje. Co do tego, że raz pojawiają się rymy, raz nie.. cóż, taki już jest mój styl (choć parę wierszy białych też mam.. gdzieś są..). Nie muszę pisać poezji współczesnej, nie jestem człowiekiem, który w jakikolwiek sposób podążałby za modą, wręcz przeciwnie. Mówisz, że mało ambitnie, a co powiesz na ten wiersz?

Solve, ja też jestem niewierzący ;)

"Odwrócone role"

Gołębi puch anielskich piór
Upada w ogień piekła,
Dziwna granica, mentalny mur,
Rozłamu czasu rzeka.

Słoneczny blask odrzuca promień,
Wybiera marne życie,
Połowa piór opada w dół,
Ucieka, aby skryć się.

Wzgardzony duch, ulubieńców sługa,
Płomieni zew, cierpienie,
Prawdziwy przyjaciel w skórze wroga
Dziś niesie przebaczenie.

Burzowy grzmot klasycznych nut,
To przejaw gniewu Boga,
"Wybierzesz, lecz po mojej myśli, lub
Świat twój pochłonie trwoga!"

I krążą znów ofiary lwów
Po krwawym łez padole,
Nadchodzą plagi, chmary much,
"Ja na to nie pozwolę!"

I uniósł miecz, chwalebny oręż,
Skierował go ku Bogu
"Pozostaw ich i odejdź!"
Usłuchał go i stanął obok.

Ochraniał ich, jak tylko mógł,
Lecz bożek robił swoje.
Obrońca nasz, to nie sam Bóg,
Bo ktoś odwrócił role.

amarth · Wysłany: Śro 9:15, 19 Mar 2008 Temat postu:

Solve · Wysłany: Śro 10:31, 19 Mar 2008 Temat postu:

Nie no spoko Very Happy

Ja od dawna nie wierzę. Dla mnie to zwykła bujda. Ale nie o tym temat ;) Haha mój wierszyk The Best Very Happy

amarth · Wysłany: Śro 16:29, 19 Mar 2008 Temat postu:

Solve, odpiszę Ci rymowanką, żeby nie było mi zarzucone offtopowanie Wink

Solve - wielki niewierzący
Z Boga i religii kpiący
Z wszystkim da se rade sam
O czym mówi właśnie nam

"Ja nie wierzę od lat wielu
Bo religia jest bez celu"
- stwierdza z wielkim przekonaniem
A także samouznaniem.

Spytam się więc Solva mego:
"Ile latek masz kolego?"
Odpowiada Solve śmiało:
"Czternaście wiosen zleciało!"

Skoro masz czternaście latek
Toś maleńki jeszcze dziatek
A już wiele lat deista
Albo nawet ateista.

Wynika więc wniosek z tego
Że nasz Solve od małego
Rzec by można - od kołyski
Przyjął miano ateisty ;p

Solve · Wysłany: Śro 16:47, 19 Mar 2008 Temat postu:

ohoh

To mi sie podoba xP Też tak chce ^^

Sinestro

Wiersz w klimacie fantasy,można go nawet nazwać

Pieśnią Barda

Noc ciemna spowiła dolinę,
Wiatr niesie wesołą nowinę.
O zwycięstwie bohaterów,
Że wrócą do domów.
Do rodzin,do pól złotych,
Do sadów zielenią mienionych.

Wróg pokonany,zniszczone jest zło,
Przywódca ludzi, Ademar pokonał go.
Pana ciemności,Księcia zastępów,
Lorda demonów i piekielnych pomiotów.
On wiedzą elfów i krasnoludów siłą,
Uczynił sen legendą prawdziwą.

Marzył się ludziom pokój i dostatek.
Lecz sen odpłynął jak za morze statek.
To nowe bitwy,walki i zdrady,
To wojna nadciąga za świtem jak braty.
I znów czas herosów,półbogów i wybranych,
Gdy ludzkość jeszcze leczy swe rany.

Znów rusza żołnierz na wojnę wyszykowany,
i wróci na tarczy,on będzie przegrany.
Nie przewidzi nikt losu zagadki,
czy kiedyś pokój nastanie dla dziatwy.
Ponownie śmierć,zniszczenie i sępy okryją miasta.
Na nowo Bohater koniec jednej epoki,
a początek nowego świata zwiastować będzie.