Unholy Tavern - Rpg Online

Alazet

Widać w moich oczach zainteresowanie, lecz także są one przyjazne. Dobrze więc, wracam do swoich zadań, nie będę marnować twego czasu. Do zobaczenia. idę nad jezioro raug

Solve

Zdyszany dochodzę do drzwi i pukam w nie energicznie. "Ale to daleko... Albo po prostu dawno nie biegalem ..."

JA

Pukasz do drzwi i nie słyszysz niczego i nikogo. Kompletna cisza. Chyba nie ma nikogo. Może alchemik gdzieś wyszedł, a może po prostu śpi lub jest czymś zajęty. Jest już wieczór, więc nie ma obowiązku siedzieć tu i czekać na klientów. Któż może wiedzieć co stary mag robi wieczorami...

Solve

Naciskam lekko na klamkę oczekując odglosu otwieranych drzwi. "Gdzie ja mam go szukać ?"

JA

Naciskasz na klamkę, lecz drzwi okazują się być zamknięte na klucz. Mógłbyś próbować się jakoś włamać, lecz w pobliżu widzisz strażnika, któremu nie spodobałby się widok włamującego sie niziołka. Pozostaje Ci czekać, wrócić rankiem lub szukać starca gdzieś indziej...

Solve

Rozczarowny wracam drogą którą przybylem, jednak teraz skręcam w stronę karczmy Pod Tygrysim Skrzydlem

amarth

Stoję przed wieżyczką z zamyśleniem. "Hmm... Dziwne miejsce jak na alchemika. Nie potrafię określic dlaczego... Ale na pewno nie podoba mi się ono. No nic, trzeba wejśc do środka". Naciskam klamkę, otwieram drzwi i powoli przekraczam próg sklepu. Zawsząd dotarły do mnie różnego rodzaju opary, mimo że produkowane są one przecież w piwnicach. Rozglądam się wokół. Na wielu półeczkach porozstawianych jest bardzo dużo flakoników z różnego koloru miksturami. Za ladą stoi starzec. "No to chyba trafiłam do odpowiedniej osoby" - myślę, patrząc na niego - "To do dzieła". Dzień dobry, nie nie, nic nie chcę kupic ani zamówic - mówię od razu, gdyż widzę, że starzec ma zamiar zabrac się do handlowania - Przyszłam w zupełnie innej, bardzo ważnej sprawie. Przysłal mnie najstarszy z rodu von Notluc. Czy możemy chwilkę porozmawiac? - pytam alchemika.

JA

Alchemik spogląda na Ciebie poważnym i surowym wzrokiem mówiąc: Witaj... Mów o co Ci chodzi, byle szybko bo nie mam za wiele czasu... Wydaje się być mało zainteresowany tym co mówisz. Przelewa sobie coś do swoich menzurkach i bawi się jakimiś miksturami. Albo jest bardzo zajęty i przeszkodziłaś mu, albo po prostu nie należy do zbytnio miłych. Jakby na to nie patrzeć sprawia wrażenie zupełnie odmiennego starca od Druida z którym przed chwilą rozmawiałaś...

amarth

"Co on sobie w ogóle wyobraża?!" - myślę w duchu, lecz nie mogę dac poznac po sobie mojej niechęci do alchemika. Mówię więc do niego spokojnym i miłym tonem: Pierwszej nocy, gdy spałam w karczmie, ktos zapukał do moich drzwi. Był to przestraszony mężczyzna, który dał mi zapieczętowaną kopertę i poprosił bym przekazała ją Najstarszemu z rodu Notluc. Powiedział mi że jest jednym z bractwa wichrów, a jego zadaniem jest troska o Dirnen. Ma dowód na to, że jakiś klan Ithilnaur powrócił...Zaniosłam list najstarszemu z rodu, a ten poprosił mnie, żebym jutro rano przyprowadziła jak najszybciej Mistrza gildii magów, druida i Ciebie... Druid powiedział że przybędzie, więc jak?

JA

Alchemik odrywa się na chwilę od swoich zajęć i odpowiada, po krótkim namyśle: Tak... Postaram się przybyć... po czym spogląda na Ciebie jakby dziwił się, ze jeszcze nie wychodzisz i dodaje: Czy potrzebujesz czegoś jeszcze, czy to już wszystko? i nie czekając na odpowiedź zabiera się najprawdopodobniej do tworzenia kolejnych mikstur. Wygląda na bardzo skupionego na swojej pracy. Chyba strasznie zależy mu na miksturze, którą robi...

amarth

Patrzę na alchemika ze zdumieniem. "Czy ta wiadomośc nie zrobiła na nim żadnego wrażenia? Dziwne. Zarówno druid jak i najstarszy z rodu Notluc byli bardzo zdziwieni i trochę nawet przerażeni, a ten knąbrny alchemik nic się tym nie przejął". Po chwili mówię:Proszę, obiecaj że przyjdziesz do niego jutro rano. To naprawdę bardzo ważne. Tu chodzi o bezpieczenstwo wszystkich mieszkańców Dirnen, równiez Twojego. Najstarszy z rodu kazał mi przyprowadzic najwybitniejsze i najzdolniejsze postacie z miasta, proszę, nie zawiedź go! - namawiam alchemika.

JA

Alchemik spogląda na Ciebie jakby z lekkim zdenerwowaniem, że nie dajesz mu skupić sie na pracy i odpowiada: Dobrze już dobrze... Przyjdę... Tylko przestań mi już przeszkadzać... To nad czym teraz pracuje musi być czymś bardzo ważnym. Poświęca na to swoją całą uwagę i bardzo przykłada się do tego co robi. Każdy ruch jest pełen precyzji. Po tym jak podchodzi do tworzenia tej mikstury widać, że wie wiele o tym co robi...

amarth

Dobrze, do widzenia - odpowiadam dośc chłodno i idę w kierunku wyjścia. Z zadowoleniem wychodzę z tego domu od dziwnego, nieprzyjemnego starego alchemika. "Dobrze chociaż że udało mi się wymusic na nim obietnicę przyjścia jutro do von Notluc" - myślę z pewną satysfakcją. - "No to zostaje mi jeszcze jedno miejsce, w które muszę iśc" - mówiąc to swoje kroki kieruję w stronę Gildii Magów

Solve

Lekko zdyszany podchodzę znów do tych drzwi. Pukam cztery razy i czekam...

JA

Podchodzisz do drzwi i pukasz. Czekasz chwilę obserwując sklep alchemika i nikt nie otwiera. Słyszysz w końcu wołanie: Wchodzić! Otwarte! Alchemik jest widocznie czymś bardzo zajęty i nie ma czasu nawet na to by zejść i otworzyć drzwi klientom. A może po prostu nie schodzi, gdyż jest stary i zmęczony? W każdym razie pozostaje Ci jedynie wejść...