Unholy Tavern - Rpg Online

No jeśli tylko o sakiewkę wam chodzi... - wyciągam ją i rzucam w ich stronę, ale tak że monety rozsypują się po drodze.

Skąd właściwie przypuszczenie, że jestem sam? Ja też mógłbym wysnuć wniosek, że jest was tylko dwóch, jako że nikogo więcej nie widzę. - cały czas staram się grać na zwłokę, czekając na jakąś akcję ...

To może ty się zastanów, czy chcesz oddać swoje życie po to, by twoi towarzysze zdobyli ten marny grosz, jaki akurat mam w posiadaniu - mówię i dodaję - A może po prostu rozejdźmy się każdy w swoją s ...

O ile wiem, to ja trzymam łuk, a miecze raczej mają mniejszy zasięg. Tak więc zdecydujcie między sobą, który chce dostać strzałę. Na pewno będzie to ten, co pierwszy ruszy w moim kierunku - wygłasza ...

Dobywam łuku i staram się w krzakach, z których wyszli bandyci, wypatrzeć jakikolwiek ruch potencjalnego łucznika.

Pamiętając o zagrożeniu ze strony bandytów nie wykluczam, że cała sytuacja jest tylko inscenizacją. Dlatego pochylam się nad kobietą z zachowaniem wszelkich środków ostrożności.

Nie pozostaje mi nic innego jak podjąć marsz.

Zachowując odpowiednią odległość mówię - Jadąc tą drogą zapewne dotrzecie do miasta. Co do drugiego pytania, niestety nie posiadam napoju, który by zadowolił tak wymagające gardło jak pańskie. Moja wy ...

Nie ustaję w marszu, coraz bardziej zbliżając się ku jeźdźcom. Nie spuszczam z nich oczu, starając się wyczuć zamiary.

Stosuję się dokładnie do wskazówek i maszeruję ścieżką przed siebie, wyczulony na każdy podejrzany dźwięk czy ruch.

Stajemy na skraju lasu. Odwracam się do mężczyzny w oczekiwaniu na dalsze instrukcje.

Nie pozostaje mi nic innego jak ruszyć do lasu.

Ruszam za mężczyzną i jeszcze tylko pytam - Mam nadzieję, że to nie tajemnica, dokąd się teraz udajemy?

Nie jestem wścibski, więc ta odpowiedź mi wystarczy - mówię, może troche niewyraźnie, bo z pełnymi ustami. W miarę szybko kończę śniadanie.

Właściwie jedyne pytania, jakie mi przychodzą do głowy, to dlaczego ja i może jeszcze dlaczego pan? - mówię do nieznajomego, zabierając się jednocześnie za jedzenie.